“การบริจาคอวัยวะ” คืออะไร แม่ไม่เคยรับรู้มาก่อน จนเมื่อคุณหมอมาบอกว่า “น้ำหวาน” ลูกของแม่ “สมองตาย” หมายถึงอะไรกัน เกี่ยวข้องกันยังไง

“บุษญา จิตรีผ่อง หรือ น้ำหวาน” ของแม่ เป็นเด็กน่ารัก ร่าเริง สนุกสนาน เข้ากับคนง่าย เป็นที่รักของเพื่อน ๆ แม้ลูกจะไม่สามารถเรียนจบปริญญาตามที่คาดหวัง แต่ลูกก็มีความมานะทำงานเลี้ยงดูตัวเองได้ ลูกยังเป็นเด็กน้อยของแม่ ยังมีอนาคตอีกยาวไกล ยังมีความเจริญก้าวหน้าของชีวิตรออยู่ ลูกมีความฝัน ฝันที่จะเป็นนักเต้น cover dance ที่แม่ไม่รู้จักว่าเป็นยังไง จะมีประโยชน์อะไร จะใช้ทำมาหาเลี้ยงตัวเองได้หรือ แต่ลูกก็จริงจังกับการเต้นนี้มาก แม่ก็ได้แต่หวังว่าสิ่งนี้จะช่วยให้ลูกมีโอกาสที่ดีในชีวิตต่อไป

แม่ไม่คิดเลยว่า พอลูกออกไปทำงานห่างแม่ได้ไม่ถึงเดือน เราจะไม่ได้กลับมาใช้ชีวิตร่วมกันอีก อุบัติเหตุวันนั้น ทำให้ “น้ำหวาน” ลูกสุดที่รักของแม่ต้องนอนนิ่งไม่ไหวติง และไม่สามารถฟื้นกลับมาพูดคุยกับแม่ได้อีก แม่ทำอะไรไม่ถูกเลย แม้ทางคุณหมอจะแจ้งอาการเบื้องต้นของลูก และบอกให้แม่ทำใจเผื่อไว้ เพราะลูกอาการหนักมาก สิ่งที่ทำให้แม่เสียใจมากคือ คุณหมอบอกว่า ไม่สามารถผ่าตัดรักษาลูกได้ ลูกจะไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม เพราะลูกอยู่ในภาวะ “สมองตาย” แต่อวัยวะของลูกยังทำงานได้ สามารถเอาไปช่วยเหลือผู้ป่วยที่รอคอยอวัยวะได้อีกหลายคน

คุณหมอถามความเห็นของแม่ แม่ได้แต่ถามตัวเองว่า “ลูกเราตายแล้วหรือ” แม่บอกตรง ๆ ว่า ตอนนั้นแม่กลัว กลัวลูกเจ็บ กลัวว่าเกิดชาติหน้าอวัยวะจะไม่ครบสมบูรณ์ แม่ขอให้คุณหมอรักษาลูกให้เต็มที่ก่อน

ในภาวะคับขัน คนที่ชี้ทางให้แม่คือ “คุณตา” คุณตาทำงานกับพระและวัดมานาน บอกกับแม่ว่า การบริจาคอวัยวะเป็นการทำบุญ ไม่เกี่ยวกับอวัยวะจะครบหรือไม่ครบ บุญจะเกิดกับ “น้ำหวาน” แน่นอน

แม่ทบทวนความคิด นึกถึงคำที่คุณตาบอกว่า เป็นการทำบุญ แม่กระซิบข้างหูลูก “แม่จะทำบุญให้ลูกนะ ให้ลูกมีบุญกุศลติดตัวไปในภพภูมิหน้า” แม่เชื่อว่าลูกจะรับรู้ได้ แม่ขอทำบุญให้ลูกเป็นครั้งสุดท้าย แม้จะเป็นการตัดสินใจที่ยากมาก

คุณหมอติดต่อกับศูนย์รับบริจาคอวัยวะสภากาชาดไทย เพื่อจัดการเรื่องการบริจาคอวัยวะอย่างรวดเร็ว และ ตับ ไต ผิวหนัง และดวงตา ของ “น้ำหวาน” ก็ได้ไปช่วยเหลือผู้ป่วยได้อีกหลายคน แม่เชื่อว่าทุกท่านที่ได้รับการปลูกถ่ายอวัยวะไป จะดูแลอวัยวะที่ได้รับเป็นอย่างดี ให้อวัยวะนั้นอยู่ไปนาน ๆ ขอให้ทุกท่านมีสุขภาพร่างกายที่สมบูรณ์แข็งแรง

“น้ำหวาน” เป็นความภาคภูมิใจของแม่ วันนี้ แม่มีความสุขที่ได้ให้น้ำหวานทำบุญสร้างกุศลครั้งยิ่งใหญ่นี้ ลูกแม่ยังไม่ไปไหน ลูกแม่ยังอยู่ ถึงแม้ไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ แม่แล้วก็ตาม แม่รักและคิดถึงลูกมากนะ “น้ำหวาน”